Patron
Hugo, Hugon Kołłątaj herbu Kotwica urodził się 1 kwietnia 1750 roku w Dedekołach Wielkich na Wołyniu w rodzinie szlacheckiej. Kształcił się na Akademii Krakowskiej, gdzie uzyskał stopień doktora filozofii w 1768 roku. W latach 1770 – 1774 studiował w Wiedniu, a następnie w Rzymie, gdzie uzyskał stopień doktora z prawa i teologii oraz przyjął święcenia kapłańskie.
Po powrocie do Polski został kanonikiem krakowskim. Był kapłanem w Krzyżankowicach Dolnych, gdzie napisał projekt konstytucji 3 maja. Był działaczem Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych i Komisji Edukacji Narodowej oraz twórcą planu rozbudowy szkół w całym kraju. W latach 1777 – 1786 dokonał reformy Akademii Krakowskiej.
W czasie Sejmu Czteroletniego należał do najaktywniejszych działaczy stronnictwa patriotycznego. Do Warszawy przeniósł się w 1778 roku i zgromadził tam prężny zespół publicystów, zwany kuźnią kołłątajowską. Po uchwaleniu Konstytucji Kołłątaja w roku 1791 został mianowany podkanclerzym koronnym. Przygotowywał i uczestniczył w insurekcji kościuszkowskiej. Pod koniec powstania kościuszkowskiego po szturmie Pragi 4 listopada 1794 roku Hugo Kołłątaj potajemnie opuścił Warszawę. Na emigracji 6 grudnia 1794 roku został aresztowany przesz Austriaków w Radymnie i został osadzony w areszcie w Przemyślu, gdzie przebywał do 1802 roku.
W latach 1807-1808 podejrzewany o kontakty z Napoleonem został wywieziony i przetrzymywany w Moskwie przez Rosjan.
Ostatnie lata swojego życia spędził w Księstwie Warszawskim. Zmarł 28 lutego 1812 roku w Warszawie, po długiej i ciężkiej chorobie. Został pochowany na warszawskich Powiązkach, a urna z jego sercem została złożona w kościele w Wiśniowej (gdzie mieszkał jego brat Rafał Kołłątaj).